ಸಾವಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸೂತಕ, ನನಗೆ ಈ ಲೋಕವನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದವರ ಬಗ್ಗೆ ದುಃಖವಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಅವರು ಪ್ರಯಾಣ ಮುಂದುವರೆಸುವರು ಅನ್ನುವ ದಿವ್ಯ ನಂಬಿಕೆ ಇರುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಅವರ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಿತ್ಯವೂ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಸಾವನ್ನಪ್ಪುವ ಜೀವಗಳಿಗೆ ನನ್ನ ದುಃಖ ಸಾಂತ್ವನ ಸಲ್ಲುತ್ತದೆ...ಅವರ ಕಣ್ಣೀರಿಗೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ಹನಿ ಸೇರುತ್ತದೆ..ಆದರೂ ಬದುಕೇ...ನೀನು ನಾಳೆ ಮತ್ತು ಇವತ್ತುಗಳ ನಡುವೆ ಮರೆವಿನ ಕೊಂಡಿಯೊಂದನ್ನು ಇಟ್ಟು ಕಳಚುವ ಜಾಣ ಕಾಲನ ವಶವರ್ತಿ....ಮತ್ತೆ ವಸಂತ ಬಂದೆ ಬರುವ...ಯಾವ ರೂಪದಲ್ಲಾದರೂ...ಸಮಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ತಾಳ್ಮೆಯೊಂದಿರಬೇಕು ಅಷ್ಟೇ
ಕೊಂಡಿ ಎರಡು
ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಶವಸಂಸ್ಕಾರ ನೋಡಬೇಕು,ನಾವು ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿಸಿದ ಜೀವವೊಂದು ಹಿಡಿ ಬೂದಿಯಾಗಿ ಹೋಗುವಾಗ
ನಮ್ಮ ದೇವರು ದೆವ್ವ ಇತ್ಯಾದಿ ನಂಬಿಕೆಗಳೆಲ್ಲ ಹುಡಿ ಹುಡಿಯಾಗಿ ಬೆಂಕಿಯ ಕಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಕರಗಿ ಸುಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತದೆ. ತಪ್ಪು ಸರಿಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಅರ್ಥವೇ ಇಲ್ಲದೆ ಜೀವನ ಬರಿದೆ ಖಾಲಿ ಪಾತ್ರೆಯಂತೆ ತೋಚುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರ ಅಭಿಮಾನಗಳೆಲ್ಲ, ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಬೆರೆತು, ಈ ದೇಹ ಕಡ ತಂದದ್ದು ಎನ್ನುವ ಅರಿವಿನ ಕಿಚ್ಚು ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಜ್ವಲಿಸುತ್ತದೆ. ಇದೆಲ್ಲಾ ನಿಮಗಾಗಲಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ನೀವು ಸ್ಮಶಾನಕ್ಕೂ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕೂ ಅನರ್ಹರು.
No comments:
Post a Comment